Suche igłowanie (ang. dry needling) to metoda, która polega na wykorzystaniu specjalnych igieł do nakłuwania określonych punktów spustowych (tzw. trigger points – TrP).
Punkty spustowe zwykle występują w obrębie pasm mięśniowo-powięziowych i odznaczają się wyjątkowo wysokim poziomem wrażliwości. Efektem tego jest duża tkliwość tych punktów, co obrazują silne dolegliwości bólowe (zwykle promieniujące lub rzutowane – odczuwane niekiedy w zupełnie innych strukturach). Punkty spustowe są stosunkowo łatwe do rozpoznania, czego dowodami są wyczuwalna grubość i twardość. Punkty spustowe mogą powstawać w obrębie innych tkanek i struktur np. tkanki tłuszczowej, więzadeł czy też torebek otaczających połączenia stawowe.
Suche igłowanie (igłoterapia, ang. dry needling) może kojarzyć się z zabiegiem akupunktury. Jedynym podobieństwem jest jednak wykorzystywanie igieł służących do terapii. W pierwszym przypadku istotą jest właściwa lokalizacja punktów spustowych obecnych w strukturach mięśniowych. Akupunktura natomiast to nakłuwanie tzw. meridianów w celu zbalansowania przepływu energii w kanałach energetycznych naszego ciała. Jest zabiegiem bardzo starym i wywodzi się z medycyny chińskiej.
Specjalne przygotowanie do suchej igłoterapii nie jest wymagane. Nakłuwane miejsce jest dezynfekowane przez terapeutę, a następnie poddawane niewielkiej kompresji gazikiem po usunięciu igły, aby dodatkowo zminimalizować możliwość pojawiania się śladowych ilości krwi.
Wskazaniami do zastosowania igłoterapii są dolegliwości bólowe narządu ruchu o różnym pochodzeniu. Bardzo często wymienia się tutaj aktywne mięśniowo-powięziowe punkty spustowe tworzące się pod wpływem stresu, chroniczne przeciążenia mięśni w wyniku urazu lub zabiegu.
Metoda leczenia igłami wykorzystywana jest również w przypadku: tendinopatii, terapii tkanki bliznowatej, napięciowych bólów głowy, a także dolegliwości, takich jak:
- bóle pleców,
- łokieć tenisisty,
- zapalenie rozcięgna podeszwowego,
- bark zamrożony,
- zespół ciasnoty podbarkowej,
- zespół cieśni nadgarstka,
- pseudo rwa kulszowa,
Suche igłowanie zastosowanie znajduje ponadto w stanach po unieruchomieniu (skręcenie, zwichnięcie, złamanie).
Efekty to przede wszystkim rozluźnienie głęboko leżących mięśni, na które trudniej wpłynąć, działając pośrednio przez powłoki skórne. Dodatkowo ma wpływ na:
- zmniejszenie bólu rzutowanego,
- poprawę metabolizmu,
- zwiększenie zakresu ruchomości,
- obniżenie aktywności mięśniowo-powięziowych punktów spustowych,
- zagęszczenie macierzy powięzi,
- uwrażliwienie danej okolicy.
Przeciwwskazania do suchego igłowania obejmują takie stany, jak:
- infekcje,
- gorączka,
- zaburzenia krzepliwości krwi,
- niemożliwy do wyeliminowania lęk przed zastosowaniem igieł,
- zaburzenia czucia,
- zmiany troficzne skóry,
- protezy oraz implanty,
- stosowanie igieł suchych w okolicy żylaków, guzów oraz ran,
- uczulenia na materiały wykorzystywane podczas leczenia igłami,
- choroby psychiczne,
- odczuwany zbyt duży ból podczas zabiegu.
Nie jest wskazane również suche igłowanie w ciąży.
Czas trwania pojedynczego zabiegu suchego igłowania jest zależny od liczby punktów spustowych jednorazowo poddawanych terapii. Najczęściej jest to kilkadziesiąt minut. Koszt zabiegu oscyluje w okolicy 100 zł. Liczbę cykli niezbędnych do redukcji bólu określa terapeuta w zależności od problemu, z jakim zgłasza się pacjent. Jest to kwestia bardzo indywidualna.
Po igłoterapii można obserwować niewielkie siniaki w miejscu nakłuć. Ból odczuwany jest sporadycznie. Skutkiem ubocznym suchego igłowania jest natomiast zwiększona wrażliwość skóry przez maksymalnie 7–10 dni po terapii, co jest absolutnie naturalne.
Igłoterapia | 100,00 |